TAJEMNICZY KURHAN

Sobota, 12 kwietnia 2014 · dodano: 15.04.2014 | Komentarze 6

Celem naszej dzisiejszej wycieczki, była zapomniana, ale jakże tajemnicza miejscowość Zaskoczyn, która swoją historią może zaskoczyć niejednego turystę. Obok rzeźby „Macierzyństwo” Thoraka, ruin pałacu, głazu polodowcowego mogliśmy również podziwiać unikatowy tajemniczy kurhan. Po drodze odwiedziliśmy także miejsce obozu Grenzdorf w Granicznej Wsi. Na rowerową zbiórkę przyjechało 14 Rowerzystów, dwoje z nich towarzyszyło nam tylko do miejscowości Łukocin. Wycieczka bardzo udana, wiele atrakcji na takim krótkim szlaku. Dziękuję Wszystkim za wspólnie spędzony czas.

Rowerowa zbiórka © Nefre

W trasie z Joan, Magdą i Davidem © Nefre

W Łukocinie żegnamy Joan i Davida.

Odpoczynek na trasie © Nefre

Kierunek Sobowidz © Nefre

Jesteśmy w Sobowidzu © Nefre

Kolejny postój w Ełganowie © Nefre

Zerkamy na mapę © Nefre

Rowerzyści w trasie © Nefre

Wjeżdżamy do Granicznej Wsi © Nefre


Odpoczynek w Granicznej Wsi © Nefre

Szlak im. Alfa Liczmańskiego © Nefre

W kierunku grobu masowego © Nefre


Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre

Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre

Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre

Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre


Pomnik w hołdzie Polakom i więźniom innych narodowości pomordowanych w latach 1939-1941 w obozie Grenzdorf © Nefre

Mapa marszu śmierci © Nefre

Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre

Miejsce filii obozu koncentracyjnego Sztutthof w Granicznej Wsi © Nefre

Jazda po lesie © Nefre

Dojechaliśmy do Zaskoczyna © Nefre

Przy polodowcowym głazie narzutowym w Zaskoczynie © Nefre

Cała grupa przy polodowcowym głazie z Zaskoczynie © Nefre

Ja na kamyku © Nefre

Odpoczynek na parkingu leśnym © Nefre

Budynek dzisiejszego DPS w Zaskoczynie - niegdysiejsze sanatorium przeciwgruźliczne dla matek z dziećmi © Nefre

Dzisiejszy Dom Pomocy Społecznej,  to jedyny ślad po dawnych właścicielach Zaskoczyna. Jasne, modernistyczne budynki i pokaźny taras to niegdysiejsze sanatorium przeciwgruźlicze dla matek z dziećmi, ufundowane w1932 r. przez tutejszego dziedzica.
Gruźlica zabrała mu żonę i syna dlatego, niedługo potem postanowił wykorzystać wyjątkowe walory klimatyczne tego miejsca i sprzedając część majątku, ufundował tu zakład leczniczy.
Przez prawie pół wieku przyjeżdżały do Zaskoczyna setki kobiet i dzieci. Korzystały ze słonecznych tarasów, kąpały się w basenach. Bywał tu kilkakrotnie, jako młody chłopak, sam Günter Grass. Echa tutejszych sanatoryjnych klimatów odnajdujemy dziś bez problemu w "Blaszanym Bębenku" i "Psich Latach". Pierwsi polscy kuracjusze przybyli tu zaraz po II wojnie światowej i wprowadzili nowy zwyczaj - przed wyjazdem fotografowali się przy stojącej nieco na uboczu, bezimiennej, jasnej rzeźbie, przedstawiającej macierzyństwo.

Rzeźba "Macierzyństwo" Josefa Thoraka © Nefre

Dziś trudno ustalić, w jaki sposób "Macierzyństwo" trafiło do Zaskoczyna. Pomnika nie ma bowiem w żadnych inwentarzach i katalogach sztuki. Najbardziej prawdopodobną wydaje się być wersja, że dama z dzieckiem zjawiła się tu za pośrednictwem gauleitera prowincji Gdańsk Prusy Zachodnie, Alberta Forstera. Ten na pewno bywał w Zaskoczynie. W tym czasie znajdowało się tu bowiem sanatorium dla pilotów Luftwaffe. Wiemy, że rzeźba była eksponowana w 1942 r. na dorocznej wystawie sztuki w Berlinie. Potem kupiła ją jakaś niemiecka instytucja rządowa. Wygląda na to, że pomnik był po prostu prezentem od gauleitera na dziesięciolecie sanatorium.

Rzeźba "Macierzyństwo" Josefa Thoraka © Nefre

Josef Thorak urodził się w lutym 1889 r. w austriackim Salzburgu. Jego pierwszym nauczycielem był własny ojciec, z zawodu mistrz garncarski. To on nauczył syna podstaw rzeźby. On też wysłał go w 1912 r. na studia. Najpierw do Wiednia, a potem do Berlina. Młody Thorak jeszcze na studiach zafascynował się ludzkim ciałem. Wtedy spod jego ręki, początkowo z wosku i z gliny, zaczęły wychodzić wysportowane, ludzkie postacie. Z czasem nietrwałe materiały zastąpił brąz i kamień. Jedno z pierwszych dojrzałych dzieł artysty możemy oglądać na Środkowym Wybrzeżu. "Pomnik Wojownika" z Ustki, był jedynym znanym nam dotąd "Thorakiem", jaki zachował się na terenie dzisiejszej Polski. Thorak był uważany, obok  Arno Brekera, za oficjalnego rzeźbiarza III Rzeszy. 

Rzeźba "Macierzyństwo" Josefa Thoraka © Nefre

Rzeźba "Macierzyństwo" Josefa Thoraka © Nefre

Grupa przy rzeźbie "Macierzyństwo" Josefa Thoraka © Nefre

Szukamy kurhanu © Nefre

Spytaliśmy jedną mieszkankę wsi o tajemniczy kurhan, spojrzała na nas ze zdziwieniem i odpowiedziałam że u nas we wsi czegoś takiego nie ma....., ale na pytanie o kopulasty grób pokazała nam drogę. Oczywiście tradycyjnie objechaliśmy część lasu, wcześniej nie zauważając zdewastowanych kamiennych schodów, które prowadzą do grobowca.

Kurhan w Zaskoczynie © Nefre

Grobowiec Rodziny von Kanitzów z wyglądu przypomina starosłowiański kurhan, stoi na zarośniętym wzgórzu tuż koło resztek pałacu i budzi zdumienie.

Kurhan w Zaskoczynie © Nefre


Kurhan w Zaskoczynie © Nefre

Wnętrze grobowca © Nefre

Kawałki kości w grobowcu © Nefre

Wewnątrz leżą porozrzucane ludzkie kości i fragmenty porozbijanych, cynowych trumien.

Jak się rowerzyści poświęcają żeby zrobić fajną fotkę))) © Nefre

Co jest w środku, można zobaczyć przez dziurę na szczycie kurhanu.

Darek znajduje skrzynkę geocache pt" Zapomniane cmentarze" © Nefre

Skrzynkę geocache pt" Zapomniane cmentarze" © Nefre

Kurhan w Zaskoczynie "zdobyty "© Nefre

Kurhan to bardzo ciekawy obiekt architektoniczny w naszym regionie, jak do tej pory nie zabezpieczony przed wandalami. Nikt nie wie dlaczego arystokraci chcieli być pochowani w taki a nie inny sposób.Wyczytałam, że sołtys Zaskoczyna przygotowując program odnowy wsi wpisał budowlę do miejscowych zabytków (jest to informacja z 2008). Może również warto postawić we wsi tablicę z historycznym opisem tego miejsca. Myślę, że trzeba również udostępnić do zwiedzania pozostałości pałacu von Kanitzów, który został ograbiony i zniszczony przez Armię Czerwoną . Teren ten zarósł lasem, tylko okoliczni mieszkańcy wiedzą, jak dotrzeć do ruin. W tajemniczym i nie do końca zbadanym lesie wokół Zaskoczyna można znaleźć pamiątki po II wojnie, co dodaje pikanterii poszukiwaczom skarbów.

Dojeżdżamy do Rusocina © Nefre

Postój na trasie © Nefre

Postój i lody przy sklepie - wiadomo jakim © Nefre

Polami do domu © Nefre