DOOKOŁA JEZIORA GARDNO

Sobota, 16 sierpnia 2014 · dodano: 28.08.2014 | Komentarze 2

DZIEŃ TRZECI

Zaplanowana dzień wcześniej wycieczka na sobotę miała przebiegać wkoło jeziora Gardno, powrót Szlakiem Zwiniętych Torów….. brzmiało interesująco i tak też było. Jedynie pogoda tego dnia nas zawiodła, kiedy dojechaliśmy do Karzcina spadł deszcz, na szczęście było się gdzie schować. Trasa nad samo jezioro dosyć spokojna, poza jednym małym odcinkiem- Karzcino-Gąbino, gdzie auta jechały jak szalone w kierunku Rowów. Potem już lajtowa jazda i podziwianie tutejszych krajobrazów. Dojechaliśmy do małej miejscowości z klimatem o nazwie Retowo, naszym oczom ukazało się jezioro Gardno, ale za naszymi plecami szła duża deszczowa chmura, z której w jednej sekundzie lunął zimny deszcz…… Schroniliśmy się pod drzewem, ale za chwile byliśmy cali przemoczeni, było mi zimno i źle…. Znaleźliśmy na jednej posesji zadaszone pomieszczenie przeznaczone na opał, pozwoliliśmy sobie schronić się chociaż na chwilę….. , na szczęście miałam się w co przebrać, a gospodarz posesji nas nie wygonił ….. Deszcz przestał padać, co pozwoliło nam na kontynuowanie podróży, podjechaliśmy na camping dla surferów, gdzie na szybkiego wypiliśmy kawę i herbatę. Dojechaliśmy do miejscowości Gardna Wielka, dalej już wbiliśmy się na szlak turystyczny okalający jezioro i jedziemy nim do samych Rowów. Rowy……. dużo ludzi, gwarno i drogo, plaża fajna szeroka, posiedzieliśmy w knajpce, zjedliśmy najdroższe gofry w naszym życiu…. i czas ruszać dalej. Kawałek za Dębiną wbijamy się na Szlak Zwiniętych Torów, trasa przepiękna przez lasy, łąki, pola gorąco polecam. Jedziemy nią do Wytowna, tutaj postanawiamy pojechać dalej lasem do Machowina. Dla pewności spytałam miejscowych o stan drogi w lesie, jak to tubylcy zapewniali nas, że w lesie nie ma żadnej drogi- no jak nie ma skoro na mapie jest)))))) Musiałam sobie udowodnić, że przejadę las ……. też było fajnie….. schowane pośród paproci jelonki uciekały przed rowerami…… Do Bydlina zajechaliśmy przed 20- czyli planowo…. Wycieczka super (oprócz deszczu)……

Przygotowania do sobotniej wyprawy © Nefre

Rowerkiem przez las © Nefre

Dojeżdżamy do Lubuczewa © Nefre

Pałac w Lubuczewie © Nefre

Pałac w Lubuczewie jest budowlą murowaną z początku lub drugiej połowy XIX wieku z wieżą i półkolistym szczytem nad przeszkloną werandą. Przy pałacu zachował się dobrze utrzymany park z sadzawką założony w stylu naturalistycznym o pow. ok. 2,5 ha z licznymi pomnikami przyrody, do których należą między innymi dęby szypułkowe

Pałac w Lubuczewie - strona boczna © Nefre

Pałacowy herb © Nefre

Pałac w Karzcinie © Nefre

Dwór z pocz. XX w. - W 1882 roku dwór kupił Robert von Puttkamer, po nim zaś majątkiem zarządzał syn Bernard. Od jego śmierci w 1941 roku do czasu nadejścia Rosjan gospodarowała tu wdowa von Puttkamer.

Przypałacowe gospodarstwo w Karzcinie © Nefre

Przeczekać deszcz © Nefre

Kościół w Gąbinie © Nefre

Filialny kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (dawniej ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki) wzniesiony w latach 1913-1914 w stylu neogotyckim z cegły, na fundamentach kamiennych.

W kierunku miejscowości Osieki © Nefre

Widok na Gardno w miejscowości Retowo © Nefre

Retowo- Wieś sołecka, leżąca na południowym brzegu Jeziora Gardno w Słowińskim Parku Narodowym w strefie ciszy i spokoju.

Agroturystyka nad Gardnem-wieś  Retowo © Nefre

Surf Camp nad Gardnem © Nefre


Surferzy na jeziorze Gardno © Nefre

Dojeżdżamy do miejscowości Gardna Wielka © Nefre

Pomost na jeziorze Gardna © Nefre

Kościół w miejscowości Gardna Wielka © Nefre

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Gardnie Wielkiej

Granitowa chrzcielnica pochodząca z XIII/XIV stulecia w kościele w miejscowości Gardna Wielka © Nefre

Wnętrze kościoła w miejscowości Gardna Wielk © Nefre

Legenda o kamieniu © Nefre

Diabelski kamień przy jeziorze Gardna © Nefre

Głaz narzutowy, który znajduje się na południowym brzegu jeziora Gardno, między przystanią rybacką i smażalnią ryb. 
Wiele jest legend wyjaśniających, skąd głaz wziął się w tych trzcinach. Najpopularniejsza mówi o zakładzie diabła z miejscowym pastorem, według innej wersji – z miejscowym rybakiem. Diabeł twierdził, że w ciągu jednej nocy, nim kur zapieje, zbuduje kościół na Wyspie Kamiennej, kilka km od Gardny Wielkiej. Stawką miała być dusza człowieka. Ludzie potrafili jednak przechytrzyć czarta, który diabelską szybkością śmigał w powietrzu i zrzucał na wyspę kamienie zbierane z pól. Gdy kończył, obudzili koguta. Ostatni głaz nie doleciał na wyspę. Diabeł widząc, że przegrał zakład, zrzucił go właśnie tu.

Wjeżdżamy do Słowińskiego Parku Narodowego © Nefre

Słowiński Park Narodowy © Nefre

Widoczki na szlaku © Nefre

Nasza trasa - wkoło jeziora Gardno © Nefre
Pogawędki z poznanym na szlaku Rowerzystą © Nefre

Jezioro Gardno © Nefre

Ja na tle jeziora Gardno © Nefre

Nasza trasa - wkoło jeziora Gardno © Nefre

W kierunku Rowów © Nefre

Szlakiem dojechaliśmy do miejscowości Rowy © Nefre

Plaża w Rowach © Nefre

Ja na plaży w Rowach © Nefre

Nadmorska miejscowość Rowy © Nefre

Miejscowość Rowy © Nefre

Najdroższe gofry © Nefre

Na trasie zwiniętych torów © Nefre

Doskonała trasa nadmorska wiodąca dawną linią kolejową z Ustki. Głównym walorem szlaku jest nadmorski krajobraz obfitujący w cenne przyrodniczo miejsca oraz nadbałtyckie miejscowości wypoczynkowe.
Ten wspaniały szlak łączący Ustkę ze Smołdzinem, jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce, który poprowadzony został nasypem nieczynnej linii kolejowej. Stanowi fragment międzynarodowej trasy rowerowej R10, biegnącej dookoła Morza Bałtyckiego. Szlak Zwiniętych Torów urzeka walorami krajobrazowymi i przyrodniczymi, prowadząc przez obszary chronionego krajobrazu, zahaczając również o otulinę Słowińskiego Parku Narodowego. Trasa jest dobrze oznakowana i zagospodarowana. Kilka tzw. stacyjek rowerowych stanowi zadaszone punkty odpoczynku dla turystów.

Szlak zwiniętych torów © Nefre

Podstawowa część szlaku liczy 23 km i łączy Ustkę z Rowami. Istnieje jednak możliwość wydłużenia wycieczki do ok. 60 km i dojazdu do Rowów poprzez pętlę wokół jez. Gardno. Z Rowów do Ustki wrócić można tą samą trasą lub 20 km czerwonym szlakiem przez Dębinę, Poddąbie i Orzechowo, wiodącym głównie przez nadmorski las, który miejscami jest bardzo trudny do pokonania rowerem. Powrót możliwy jest również asfaltową drogą z Rowów do Ustki, niestety w sezonie dość ruchliwą i niebezpieczną.

Na szlaku © Nefre

Szlak zwiniętych torów © Nefre

Widoczki ze szlaku © Nefre

Sejmik żurawi © Nefre

Lasem do Machowina © Nefre

Lasem do Machowina- a miejscowi mówili że nie przejedziemy © Nefre

Koniec trasy © Nefre