DWORY I PAŁACE W OKOLICY - CZĘŚĆ II

Poniedziałek, 15 sierpnia 2011 · dodano: 15.08.2011 | Komentarze 7

#lat=54.0114&lng=18.64637&zoom=13&type=2

Dwór w Swarożynie - II połowa XIX w. Nieruchomość i park zaniedbane. © Nefre

Stadnina ogierów w Starogardzie Gdańskim. © Nefre

Stadnina ogierów w Starogardzie Gdańskim. © Nefre

Warto zobaczyć założone w 1897 r. Stado Ogierów, gdzie prócz charakterystycznych neogotyckich stajni godny uwagi jest bogaty zbiór zabytkowych rzędów końskich.

Spotkanie na trasie. © Nefre

Marek opuścił swojego kompana i pojechał z nami na rekonesans po dworach i pałacach.:))))

Neobarokowy pałac z XIX w. w Nowej Wsi Rzecznej. © Nefre

We wsi znajduje się zabytkowy pałac z XIX w. wraz z parkiem krajobrazowym. W XIX w. należał do niemieckiej rodziny Hertzbergów. W 1924 r. majątek ziemski Nowa Wieś wraz z pałacem nabył Stefan Przanowski. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez Państwo i utworzona PGR. Dzisiaj nie jest już prowadzona działalność rolna w tym zakładzie. Zaś pałac został sprzedany prywatnej osobie. W Nowej Wsi Rzecznej znajduje się również stara szkoła elementarna i zabudowania mieszkalne datowane na 1925 rok.

Pałac od strony ogrodu. © Nefre

Neoklasycystyczny pałac w Rokocinie -obecnie mieści się tu dom pomocy społecznej. © Nefre

Hotel „Hubertus” w Rokocinie. © Nefre

Ja.. © Nefre

Stajnia mieści 16 koników. © Nefre

W „Hubertusie” od maja 2006 r. stacjonuje Szwadron Kawalerii im.2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Jednostka ta została powołana do życia przez Stowarzyszenie, nawiązujące do tradycji jazdy polskiej, a skupiające miłośników tradycji kawaleryjskiej. Szwadron uzyskał zgodę Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii II RP w Londynie na przejęcie tradycji, barw i wyróżników Pułku i jest pełnoprawnym dziedzicem tej elitarnej jednostki polskiej kawalerii. Szwadron umundurowany jest i uzbrojony według wzoru z roku 1936r. Występy tej formacji (musztra paradna, władanie bronią białą oraz szarże) wzbudzają niesamowity entuzjazm wśród oglądającej publiczności.

Sumin-malowniczo położony na skraju Jeziora Sumińskiego. © Nefre

Kościół Św. Jana Chrzciciela w Suminie © Nefre

Dawna oberża „Pod Dębem” z 1912 r. © Nefre

Dwór w Suminie XIX w. 1865 rok- obecnie szkoła. © Nefre

Park bardzo zadbany z ciekawą ścieżką dydaktyczną.

Pałac w Sucuminie XIX w. © Nefre

W pałacu zachowała się eklektyczna kaplica, a na jego zapleczu wznoszą się wielkie, stare zabudowania folwarczne.

Co można zobaczyć w Pinczynie????? © Nefre

Diabelski Kamień w Pinczynie. © Nefre

Jest to największy na Kociewiu głaz narzutowy (eratyk) o 14 m obwodu, 3,5 m długości, 3,2 szerokości i 2,2 m wysokości. Doskonale widać go z okien pociągu na trasie Starogard Gd.-Czersk jak i od strony wsi. Jego niespotykane rozmiary od wieków wywierały na okolicznych mieszkańcach silne wrażenie. Wiąże się z nim wiele opowieści jak i najsłynniejsza kociewska legenda. A oto i ona:

Czarci Kamień koło Pinczyna
Diabeł mając swoją ziemską siedzibę koło Pinczyna, małej miejscowości oddalonej o 3 km od Zblewa, był zły na ludzi, że tak chętnie uczęszczają do kościoła. Postanowił im w tym przeszkodzić.
Nocą przyciągnął na łańcuchu wielki głaz narzutowy i zamierzał nim zatarasować kościelne drzwi. Dotarł już w pobliże wsi, gdy zapiał kogut zwiastun świtu. Jednocześnie anioł z nieba dotkną jego ręki. Zrozumiał, że musi odstąpić od nieukończonej roboty i pozostawić olbrzymi kamień. Porzucił więc go i uciekł. Ten wielki narzutowy głaz leży jeszcze dzisiaj na pobliskiej łące.
W przeszłości był on o wiele większy. Przed laty jego część odłupano i użyto jako materiału budowlanego. Na tej właśnie części widoczne były podobno odciski kopyt, pozostawione przez diabła ze złości za to, że pianie i anioł stróż przeszkodziły mu w jego podstępnych planach. Na kamieniu do dziś widoczne są natomiast ślady po łańcuchu, którym posłużył się diabeł się diabeł, chcąc pobożnym ludziom z okolic Pinczyna sprawić figiel.